Grupa Rowerowa SPINKA popularyzuje turystykę rowerową. Obok rajdów "wokół komina" chcemy inspirować do wycieczek dłuższych. tak powiedzmy ponad 50 km w okolicach Pabianic i prowadzonych w tempie "turystycznym" co rozumiemy jako przelotowa szybkość 15-20 km/h. Oczywiście ta propozycja jest skierowana dla nieco zaawansowanych rowerzystów, ale jaki niesie w sobie potencjał. Wycieczka do Królewskich Źródeł koło Żeromina a ten koło Tuszyna :) wpisuje się właśnie w ten nurt.
Niedziela zapowiadała się pięknie. Nawet zbyt pięknie bo 30 stC i słoneczko to nader szczęścia jak na pedałowanie. Ku naszemu zaskoczeniu na starcie pojawiło się około 60 cyklistów z Pabianic.
Ruszamy...
Znajome dróżki do rezerwatu Molenda i Tuszyn. Jest petycja z grupy o sklep. Na szczęście Art. Monopolowe, na rynku zawsze w pogotowiu i na szczęście mają też napoje pozbawione procentów. Miły cięń w parku. Jest i budka z lodami włoskimi. No niestety. Szału nie ma, choć lepszy taki lód niż żaden. Jedziemy na Żeromin i skręt w boczną drogę w prawo. Mijamy dawny folwark z gorzelnią. Pamiętam go. Prawie ruina. Teraz stoi pięknie odnowiony. Dawna gorzelnia przerobiona na wytwórnię wody mineralnej Święcicki Zdrój. Miło patrzeć na taka metamorfozę.
Wjeżdżamy w szutrówki i docieramy do Królewskich Źródeł. Jestem tu pierwszy raz i ... miłe zaskoczenie. Źródła pięknie biją. Robi to wrażenie. Jedno wybija z wydrążonego głazu. Woda lodowata, aż w zęby strzyka. Lekki posmak siarkowodorowy. Teren wokół źródeł zadbany. Nasadzenia krzewów i rabaty z kwiatami. Imponuje duża skalna grota, z tarasem widokowym. Można schronić się w środku. Tam ławki, w centralnej części mini studia z bijącą wodą źródlaną. Widok na kwiaty. Miły chłód od skał i cieknącej wody. Naprawdę miejsce godne odwiedzenia i chwili relaksu.
To cel naszej wycieczki, ale nie jej koniec. Postanowiliśmy spontanicznie, że skoro jedne źródła już widzieliśmy to podjedziemy jeszcze do źródeł Dobrzynki. Po drodze Złoty Młyn i jedzonko obiadowe. Jak to tam bywa smacznie i dużo, a nawet bardzo dużo. Trochę czasu zmitrężyliśmy, bo kilometr przed karczmą nagle wystrzeliła dętka w jednym z rowerze a jak się okazało rozerwana była opona. Zatem jedni naprawiali inni jedli schaba. Później była zmiana ... no prawie. Jedni jedli a drudzy czekali. W naturze nic nie ginie.
Kawałek dalej dojeżdżamy do źródeł Dobrzynki.
Tutaj więcej sentymentu, wszak to nasza "domowa" rzeka, ale mniej efektownie. Niegdyś źródło rzeki było widoczne i pulsowało wyraźnie. Teraz stosunki wodne i otoczenie się zmieniło. Całość jest zarośnięta rzęsą i funkcjonuje jedynie małe bajorko, całkiem niezachęcające do penetracji. O ty, że to właśnie tu świadczy pamiątkowa tablica wbita w sam środek bajorka... którą sami ustawiliśmy w tym miejscu ileś to już lat temu.
I to by właściwie było na tyle. Na powrocie tradycyjnie postój w centrum integracyjnym w Zofiówce i przez Rydzyny prosto do domu.
Było super. Do następnego razu.
Zainspirowałeś mnie. Muszę to zobaczyć
OdpowiedzUsuń